Prośby dziecka do rodziców:

„Mamo”

Nie zostawiaj mnie samego, kiedy się boję.

Posiedź przy mnie wieczorem.

Nie mów: „bo ja tak chcę” – wytłumacz mi dlaczego.

Pozwól mi nie jeść tego, czego nie lubię.

Odpowiadaj na moje pytania.

Uszanuj moje tajemnice.

Pozwól mi wybierać przyjaciół i zapraszać ich do domu.

Pozwól mi urządzić pokój tak jak chcę.

Przytulaj mnie często.

Nie trzymaj się sztywno wszystkich reguł.

Pozwól mi czasem na coś szczególnego.

Pozwól mi uczyć się w moim własnym tempie.

Pozwól mi popełniać błędy, pomyłki.

Przyznaj, że i ja mam czasem prawo do złości i gniewu.

Nie karz mnie zbyt surowo.

Nie wyładowuj na mnie swojej złości.

Ty także miej odwagę przyznać się do błędu.

Przepraszaj mnie, jeśli zrobisz coś złego.

Nie wciągaj mnie w sprawy dorosłych.

Pozwól mi wybrać własną drogę.

Pozwól mi być sobą.

 

„Tato”

Szanuj mnie, żebym szanował innych.

Wybaczaj, żebym umiał wybaczać.

Słuchaj, żebym umiał słuchać.

Nie bij, żebym nie bił.

Nie poniżaj, żebym nie poniżał.

Rozmawiaj ze mną, żebym umiał rozmawiać.

Nie wyśmiewaj, nie obrażaj, nie lekceważ.

Kochaj mnie, żebym umiał kochać – uczę się życia …od Ciebie.

 

 

 

 

DZIECI UCZĄ SIĘ TEGO, CZEGO DOŚWIADCZAJĄ

 

Dziecko krytykowane uczy się potępiać.

Dziecko otoczone wrogością uczy się agresji.

Dziecko żyjące w strachu uczy się lękliwości.

Dziecko doświadczające litości uczy się rozczulać nad sobą.

Dziecko wyśmiewane uczy się nieśmiałości.

Dziecko otoczone zazdrością uczy się zawiści.

Dziecko zawstydzane uczy się poczucia winy.

Dziecko zachęcane uczy się wiary w siebie.

Dziecko otoczone wyrozumiałością uczy się cierpliwości.

Dziecko chwalone uczy się wdzięczności.

Dziecko akceptowane uczy się kochać.

Dziecko otoczone aprobatą uczy się lubić siebie.

Dziecko darzone uznaniem uczy się, że dobrze mieć cel.

Dziecko żyjące w otoczeniu, które potrafi się dzielić, uczy się hojności.

Dziecko traktowane uczciwie uczy się prawdy i sprawiedliwości.

Dziecko żyjące w poczuciu bezpieczeństwa uczy się ufności.

Dziecko otoczone przyjaźnią uczy się radości życia.

Jeśli żyjesz w spokoju, Twoje dziecko będzie żyło w spokoju ducha.

 

 

 

W JAKIM OTOCZENIU ŻYJE TWOJE DZIECKO?

 

Dorothy Law Nolte

 

 

 

 

                   Prośba dziecka - Janusza Korczaka

 

1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuje - poczucia bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz mi pomóc zwalczyć zło, póki jest to jeszcze możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest się nauczyć rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę
8. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości
9. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuje się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę cała moją wiarę w ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, ze zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupi. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat, byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie, stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem
podziękować miłością,o jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja tez rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.

Autor: Janusz Korczak (pedagog, pediatra, pisarz, prekursor walki o prawa dziecka)